Chips يا Potato?

در همان روزهاي اول بود که اشتباهات ناشي از ضعف زبان انگليسي يکي پس از ديگري دامنگيرم مي شدند. يکي از مواردي که حالم بدجوري گرفته شد، به سلف دانشگاه مربوط مي شود. همان هفته اول بود که تنوع غذايي سلف نشان مي داد، Irish ها علاقه زيادی به غذاهاي آب پز دارند. به خصوص يکي از غذاهايشان که شباهت بسيار زيادی به تاس کباب يا يتيمچه خودمان دارد! براي من که خوردن غذاي بي طعم و بي نمک که از خصوصيات غذاي آب پز است، در ايران هم جذابيتي نداشت و برعکس وقتي بعد از کلاس، در اوج گرسنگي جوجه هاي بريان را در سلف مي بينم، بعضي وقتها حس تجديد نظر پيدا مي کنم! يکي از همان روزهاي اول را به خاطر مي آورم که قصد خريد سيب زميني سرخ کرده را داشتم. با گفتن Potato و اشاره دست، به متصدي گفتم که چه مي خواهم. اما از بدی شانس، درست در ظرف کناري سيب زميني های بد رنگ آب پز شده قرار داشتند که لذت نماي دل انگيز سيب زميني های طلايي و هم قد سرخ شده کناري آن را از بين مي بردند. مات و مبهوت مرغ هاي بريان بودم که ديدم بشقاب پر سيب زميني آب پز بر دستانم قرار دارد و قصد هم نداشتم با پس دادن غذا باعث بر ملا شدن اشتباهم شوم. خلاصه شکم سرکش، قرباني زبان قاصر ما شد و آن روز آغازي بر اين بود که بدانيم اينها به سيب زميني سرخ کرده، Chipsمي گويند. مثل اين فوتبال خودمان! که به آن Soccer مي گويند و واقعاً بسي مايه مزاح است که لغت فوتبال به اين زيبايي را به يک ورزش مسخره و خنده دار ديگر که تصميم دارم در آينده فيلمي از آن را خدمتتان عرضه نمايم، اطلاق مي کنند.